Pod koniec listopada 2022 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu w sprawie o sygnaturze C-236/22 odrzucił w drodze postanowienia – jako oczywiście niedopuszczalne – odwołanie Pani Beaty Sołowicz od postanowienia Sądu UE w I instancji w sprawie skargi na rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/1847 z dnia 14 października 2021 r. w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego (CHF LIBOR) (Dz.U. 2021, L 374, s. 1).
Przypomnę, że w I instancji Sąd (sygn. akt: T-725/21) postanowieniem z 28 stycznia 2022 r. uznał skargę za oczywiście niedopuszczalną ze względu na to, że skarga nie zawierała, choćby pobieżnie, zarzutów na poparcie skargi, a ponadto nie została sformułowana w sposób wystarczająco jasny, precyzyjny i spójny, aby umożliwić stronie pozwanej w pierwszej instancji przygotowanie obrony.
W odwołaniu do Trybunału skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i podniosła na poparcie swojego odwołania, że Sąd błędnie orzekł w zaskarżonym postanowieniu, iż skarga została sformułowana w sposób dwuznaczny, nieprecyzyjny i niespójny. Przedstawiła – jak podkreślił TSUE – argumentację identyczną z argumentacją przedstawioną w skardze wszczynającej postępowanie wniesionej do Sądu.
Trybunał uznał zatem, że odwołanie ogranicza się jedynie do stwierdzenia, że zaskarżone postanowienie jest „błędne” i że Sąd nie wypowiedział się w przedmiocie zarzutów podniesionych w jej skardze, nie przedstawiając jednak żadnej okoliczności mogącej wykazać, że Sąd naruszył prawo lub przeinaczył przedstawione dowody. Co za tym idzie, w ocenie Trybunału argumenty przedstawione w odwołaniu były zbyt "ogólne i nieprecyzyjne, aby umożliwić Trybunałowi orzekanie w przedmiocie odwołania."
Z uwagi na powyższe Trybunał na podstawie art. 181 regulaminu postępowania przed Trybunałem – stanowiącego, że jeżeli odwołanie jest w całości lub w części oczywiście niedopuszczalne lub oczywiście bezzasadne, Trybunał może w każdej chwili, na wniosek sędziego sprawozdawcy i po zapoznaniu się ze stanowiskiem rzecznika generalnego, odpowiednio odrzucić lub oddalić to odwołanie w całości lub w części w drodze postanowienia z uzasadnieniem – Trybunał postanowił odwołanie odrzucić jako oczywiście niedopuszczalne.
Postanowienie to jest niewzruszalne i zamyka możliwość zaskarżenia rozporządzenia dot. zamiennika dla LIBOR CHF. W związku z tym sprawia, że ustaje ryzyko prawne związane z możliwością uchylenia przez TSUE rzeczonego rozporządzenia wykonawczego w trybie skargi bezpośredniej określonej w art. 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Piotr Gałązka
adwokat
Dyrektor Przedstawicielstwa w Brukseli Związku Banków Polskich
piotr.galazka@zbp.pl